അവളുടെ മകളിൽ നിന്നും അമ്മയിലേക്കുള്ള യാത്ര

മകൾ വിവാഹ ശേഷം ഭർതൃവീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ അവൾ അന്യയാകുന്നില്ല.
എന്നാൽ,ഭർതൃവീട്ടിൽ നിന്നും അവൾ സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് വന്ന് കൈകളും,മുഖവും കഴുകി
തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന ടവ്വൽ എടുത്ത് മുഖം തുടക്കാതെ തന്റെ ബാഗിൽ നിന്നും ടവ്വൽ എടുത്ത് മുഖം തുടക്കുമ്പോൾ അവൾ അന്യയെപ്പോലെയായിപ്പോകുന്നു.

അടുക്കള വാതിൽക്കൽ ഒന്നുമറിയാത്തത് പോലെ വന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ അന്യയെപ്പോലെയായിപ്പോകുന്നു.
വാഷിങ്ങ് മെഷീനിൽ എന്റെ ഡ്രസ്സുകൾ ഇട്ട് അലക്കിക്കോട്ടെ എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോൾ അവൾ അന്യയെപ്പോലെയായിപ്പോകുന്നു.
ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ പാത്രങ്ങളിൽ
ഭക്ഷണം കൊണ്ട് വന്ന് വെച്ചതിനു ശേഷം
അവൾ ഓരോന്നും തുറന്നു നോക്കാത്തത് കാണുമ്പോൾ അവൾ അന്യയെപ്പോലെയായിപ്പോകുന്നു.
വീട്ടിൽ മാതാപിതാക്കൾ പണം എണ്ണി
നോക്കുമ്പോൾ അവൾ മറ്റെവിടേയോ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ അന്യയെപ്പോലെയായിപ്പോകുന്നു.
അവൾ ഓരോ കാര്യം പറയുമ്പോഴും അവളുടെ കാര്യം ഇടക്ക് പറഞ്ഞ് അവൾ സന്തോഷത്തിലാണെന്ന് കാണിക്കാനായ് അഭിനയിക്കുമ്പോൾ അവൾ അന്യയെപ്പോലെയായിപ്പോകുന്നു.
തിരിച്ചു ഭർതൃവീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ
ഇനി എപ്പോഴാ മോളേ വരിക എന്ന ചോദ്യത്തിന് നോക്കട്ടെ എപ്പോഴാ ഇനി വരാൻ പറ്റുക എന്ന ഉത്തരം കേൾക്കുമ്പോൾ അവൾ അന്യയെപ്പോലെയായിപ്പോകുന്നു.
എങ്കിലും,തിരിച്ച് പോകാനായി കാറിലോ ഓട്ടോയിലോ കയറി അവളെ നമ്മൾ നോക്കുന്നു എന്നറിയുമ്പോൾ നിറ കണ്ണുകളുമായി മുഖം താഴ്ത്തുമ്പോൾ
ആ അന്യ വീണ്ടും സ്വന്തം കരളിന്റെ കഷ്ണമായി മാറിപ്പോകുന്നു.
അവൾക്ക് അവളുടെ ജീവിതയാത്രയിൽ മകൾ എന്ന പദവിയിൽ നിന്നും മാതാവെന്ന പദവി ഏറ്റെടുക്കേണ്ടി വരുന്നു.
നിസ്സാര കാര്യങ്ങൾക്ക് കണ്ണ് നിറച്ചിരുന്ന അവൾ ഇന്ന് അവളുടെ കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ അടക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്.
മുമ്പ് മാതാവിന്റെ മടിത്തട്ടിൽ തല ചായ്ച്ച് കിടന്നിരുന്ന അവൾ ഇന്ന് അവളുടെ കുഞ്ഞിനെ മടിയിൽ കിടത്തി ഉറക്കാൻ പഠിക്കുകയാണ്.
മുമ്പ് ചെറുതായി കുറച്ചു ചൂട് വെള്ളം കൈകളിലായിപ്പോയാൽ വീട്ടിൽ നില വിളിച്ച് ബഹളം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്ന അവൾ ഇന്ന് കൈ തീ കൊണ്ട് പൊള്ളിയാലും
അത് വക വെക്കാതെ ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കുന്നു.
മുമ്പ് നിസ്സാര കാര്യങ്ങൾക്ക് പോലും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകിയിരുന്നു.
ഇന്ന് വലിയ വലിയ കാര്യങ്ങൾ പോലും ഹൃദയത്തിൽ ഒളിപ്പിച്ച് പുറമെ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു അവൾ.
മുമ്പ് ചെറിയ സഹോദരനോടും സഹോദരിയോടും നിസ്സാര കാര്യങ്ങൾക്ക് വഴക്കിട്ടിരുന്ന അവൾക്ക് ഇന്ന് അവരോട് സംസാരിച്ച് കൊതി തീരുന്നില്ല.
അന്ന് വീട്ടിൽ ഓരോ കാര്യത്തിനും മാതാവിനെ അമ്മേ എന്നോ ഉമ്മാ
എന്നോ വിളിച്ച് ബഹളമുണ്ടാക്കിയിരുന്ന അവൾ ഇന്ന് അവളുടെ മക്കൾ അവളെ വിളിക്കുമ്പോൾ പതുക്കെ വിളി കേൾക്കുന്നു.
അന്ന് വീട്ടിൽ എത്ര വൈകി ഉണർന്നാലും എന്തിനാ ഇത്ര നേരത്തെ വിളിക്കുന്നതെന്ന് പറഞ്ഞ് വഴക്കിട്ടിരുന്ന അവൾക്ക് ഇന്ന് എത്ര നേരത്തെ ഉണർന്നാലും വൈകിപ്പോയോ എന്ന തോന്നലാണ്.
അന്ന് ദിവസ്സം മുഴുവൻ ഫ്രീ ആയിരുന്നപ്പോഴും തിരക്കഭിനയിച്ചിരുന്ന അവൾക്ക് ഇന്ന് എല്ലാ ജോലിയും എടുത്തും
ഒരു പണിയുമെടുക്കുന്നില്ല എന്ന കുറ്റം കേൾക്കേണ്ടി വരുന്നു.
ഒരു വർഷത്തെ പരീക്ഷക്കായ് വർഷം മുമ്പ് പഠിച്ചിരുന്ന അവൾ ഇന്ന് ഒരു തയ്യാറെടുപ്പും നടത്താതെ പല പരീക്ഷണങ്ങളും നേരിടേണ്ടി വരുന്നു.
അന്ന് മാതാപിതാക്കളുടെ കരളിന്റെ കഷ്ണമായിരുന്ന അവൾ മറ്റു ചില കരളിന്റെ കഷ്ണാങ്ങളുടെ സ്വയം മാതാവായി മാറിയിരിക്കുന്നു.