സൈനബയുടെ കറി

“ഇതെന്ത് കറിയാ എന്റെ സൈനബാ നീ ഉണ്ടാക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നത്?"

“എത്ര പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്,

പുളി കുറച്ച് കുറയ്ക്കണമെന്ന്...”

മുസ്തഫ അന്നും പതിവ് പോലെ പരാതികളുടെ ഭാണ്ഡക്കെട്ട് തുറന്നപ്പോൾ...




“തുടങ്ങിയല്ലോ..”

“നിങ്ങൾക്ക് ഒരു ദിവസ്സമെങ്കിലും പരാതിയില്ലാതെ,

ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ അറിയില്ലല്ലോ?”..

സൈനബായും വിട്ട് കൊടുക്കാൻ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു




കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഇരുപത് വർഷമായി,

മുസ്തയുടെ ഏറ്റവും വലിയ വീക്ക്നെസ്സ്

ഭക്ഷണമാണ്.

അത് സൈനബ ഉണ്ടാക്കിയതണെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും ഒരു പരാതിയുമുണ്ടാകും.




മുസ്തഫായുടേ പരാതിയിലുമുണ്ട് കാര്യം,

സൈനബാ എന്തെങ്കിലും കുറവോ,കൂടുതലോ ആയിപ്പോകണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ച് എത്ര സൂക്ഷിച്ചാലും എന്തെങ്കിലും ഒരു കുഴപ്പം ഉണ്ടാകും.




അതിനിടയ്ക്കാണ് അടുത്ത വീട്ടിൽ പുതിയ താമസക്കാർ വന്നത് അവർ കുറച്ച് തെക്ക് നിന്നുള്ള കുടുംബമായിരുന്നു.

ഭർത്താവ് ഗവർമെന്റ് ഉദ്യോഗസ്ഥൻ

ഭാര്യ വീട്ട് ഭരണം.

അവർ താമസം തുടങ്ങിയ അന്ന് തന്നെ സൈനബാനെയും,മുസ്തഫാനെയും വന്ന് പരിചയപ്പെട്ടു.

പിറ്റേദിവസം ഇവർ രണ്ടാളും പുതിയ വീട്ടുകാരുടെ അടുത്ത് പോകുകയും

നല്ല ഒരു സൗഹൃദം സ്ഥാപിച്ചു.




അതിനിടയ്ക്കാണ് അടുത്തുള്ള വല്യ പള്ളിയിലെ പഴയ ഇമാം ( മുസ്ലിം പള്ളികളിൽ നമസ്കാരത്തിന് നേതൃത്വം കൊടുക്കുന്ന ആൾ) മാറി പുതിയ ആൾ വന്നത്.

പുതിയ ആൾ നല്ല പ്രാസംഗികൻ കൂടിയായിരുന്നു.

എന്തും തുറന്നു പറയുന്ന ആരെയും പേടിക്കാത്ത നല്ല ഉശിരുള്ള ഇമാം.

വെള്ളിയാഴ്ചകളിൽ‌ നമസ്കാരത്തിനു ശേഷം അദ്ധേഹത്തിന്റെ പ്രസംഗം കേൾക്കാൻ ആളുകൾ കാത്തിരുന്നു.




അന്ന് കാലത്ത് പത്തിരിയും, മീൻ കറിയും കഴിച്ചപ്പോഴാണ് മുസ്തഫായും സൈനബായും കറിയിലെ പുളിയുടെ അളവിന്റെ കാര്യത്തിൽ

തർക്കമുണ്ടായത്.




എന്ത് തന്നെയായാലും വഴക്കും തർക്കങ്ങളും ഏറിയാൽ പത്ത് മിനിറ്റ്, അത് കഴിഞ്ഞാൽ രണ്ടാളും മറക്കും.

അത് കൊണ്ട് കൂടുതൽ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ കഴിഞ്ഞു പോകുകയായിരുന്നു അവരുടെ ജീവിതം




അന്ന് വെള്ളിയാഴ്ച മുസ്തഫ പള്ളിക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു,

“സൈനൂ ...ഞാൻ ഉച്ചക്ക് പള്ളി കഴിഞ്ഞാൽ,

അവിടെന്ന് ആ വടക്കേപറമ്പിലെ മൊയ്തൂന്റെ കൂടെ ടൗൺ വരെ പോകും,

അവന് ഏതോ ഡോക്ടറെ കാണിക്കാൻ പോണം

കൂടെ ചെല്ലണമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു,

ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണ് കഴിക്കാൻ ഞാൻ ഉണ്ടാകില്ല”




“അതിന് ,ഉച്ചയ്ക്ക് ഇവിടെ വന്ന് ഊണ് കഴിച്ച് പോയാൽ പോരെ നിങ്ങൾക്ക്?”

സംഗതി മുസ്തഫ എല്ലാ ഭക്ഷണത്തിനു കുറ്റം പറയുമെങ്കിലും മുസ്ത്ഫാക്ക് വിളമ്പിക്കൊടുക്കാൻ സൈനബാക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടായിരുന്നു.




“അപ്പോഴേക്കും വൈകിപ്പോകും സൈനൂ..

ഞങ്ങൾ ടൗണിൽ നിന്നും കഴിച്ചോളും,”

“നീ എന്നെ കാത്തിരിക്കണ്ട

നീ കഴിച്ചോളു”...




മുസ്ത്ഫ യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി.




അന്ന് പള്ളിയിൽ നമസ്കാരം കഴിഞ്ഞ് ഇമാമിന്റെ പ്രസംഗം കേട്ടപ്പോൾ മുസ്തഫാക്ക് അൽഭുതം തോന്നി,കാരണം; അന്ന് ഇമാം പ്രസംഗിച്ചത് ഭാര്യയും ഭർത്താവും തമ്മിൽ എങ്ങിനെ നല്ല നിലയിൽ ജീവിക്കണമെന്നും, കുറ്റങ്ങളും കുറവുകളും പറയുന്നത് പരസ്പരം കഴിയുന്നതും ഒഴിവാക്കണം എന്നതിനെക്കുറിച്ചൊക്കെ ആയിരുന്നു.

പ്രത്യകിച്ച് ഭക്ഷണകാര്യങ്ങളിലും മറ്റും നിസ്സാര കാര്യങ്ങൾക്ക് ഭാര്യയെ കുറ്റം പറയരുത്,

അവർ എത്ര ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് അതുണ്ടാക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാക്കണം.

അങ്ങിനെ ആകെ മുസ്തഫാക്ക് കേട്ടപ്പോൾ അത് മുസ്ത്ഫാക്ക് മാത്രമുള്ള പ്രസംഗമായി തോന്നിപ്പോയി.




പഴയ ചരിത്രവും മറ്റും പറഞ്ഞ് ഇമാം നല്ല പോലെ‌ പ്രസംഗിച്ചു.

പ്രസംഗത്തിന്റെ അവസാനം ഇമാം പറഞ്ഞു,

“ഇന്ന് മുതൽ ആരംഭിക്കണം പുതിയ ഒരു രീതി

നിങ്ങൾ ഓരോരുത്തരും,”

“എന്ത് തന്നെ കുറവുണ്ടായാലും ഭാര്യ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തെ

പുകഴ്ത്തി പറയാൻ തയ്യാറാകണം”

“അത് കേട്ട് അവർക്ക് സന്തോഷം ഉണ്ടാകുകയും ,അവർ ശ്രദ്ധിച്ച് കൂടുതൽ നന്നാക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യും”..




മുസ്തഫ തീരുമാനമെടുത്തു

ഇനി ഇമാം പറഞ്ഞ പോലെ സൈനൂന്റെ ഭക്ഷണത്തെ ഒന്ന് പുകഴ്ത്തി പറഞ്ഞു നോക്കണം,

നോക്കട്ടെ സൈനൂന് മാറ്റമുണ്ടാകുന്നോന്ന്.




മൊയ്തൂന്റെ കൂടെ ടൗണിൽ പോയി ഡോക്ടറെ‌ കണ്ട് തിരിച്ചു വന്നപ്പോഴേക്കും രാത്രിയായി.

ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് നല്ല തിരക്കായിരുന്നു

അത് കൊണ്ടാണ് വൈകിയത്.




രാത്രി വീട്ടിലെത്തിയ മുസ്ത്ഫ

കുളിയും നമസ്കാരമെക്കൊ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും

സൈനബ ഭക്ഷണം എടുത്ത് വെച്ചു

മേശപ്പുറത്ത്.

കൈ കഴുകി വന്ന മുസ്തഫ ഇമാമിന്റെ വാക്കുകൾ ഓർത്തു

“ ഇല്ല പരാതി പറയുന്ന പ്രശ്നമില്ല”

സൈനബ ഒരു പാത്രം തുറന്ന് ചെമ്മീൻ ബിരിയാണി മുസ്തഫാക്ക് വിളമ്പി നൽകി

മുസ്തഫ ചിന്തിച്ചു,ഇന്നെന്താ പതിവില്ലാതെ ചെമ്മീൻ ബിരിയാണിയൊക്കൊ?

ഉച്ചക്ക് ഞാനില്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഒരു‌

ചെയ്ഞ്ചിനായ് ഉണ്ടാക്കിയതായിരിക്കും.

ഇനി അതൊന്നും ചോദിച്ച് പ്രശ്നമുണ്ടാക്കാൻ നിൽക്കേണ്ട.




രണ്ട് ഉരുള ബിരിയാണി കഴിച്ചപ്പോൾ തന്നെ

മുസ്ത്ഫ ഇമാമിന്റെ വാക്കുകൾ വീണ്ടും ഓർത്തു, പറഞ്ഞു,"എന്റെ സൈനൂ..എന്താ ഒരു ടെയ്സ്റ്റ് ഈ ബിരിയാണിക്ക്"

“നിന്നെ സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു,അടി പൊളി..!!’

”നിന്റെ കൈപ്പുണ്യം അപാരം തന്നെ..!!”




മുസ്തഫ പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല..

അടുത്ത കസേരയിലിരുന്ന സൈനബ

മുസ്തഫ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ബിരിയാണി‌ പ്ലൈറ്റ് എടുത്തു,

“നിങ്ങള് ഇത് കഴിക്കണ്ട..”

മറ്റൊരു പാത്രത്തിൽ നിന്നും പത്തിരിയെടുത്ത്

വേറൊരു പാത്രത്തിലേക്കിട്ടു സൈനബ പറഞ്ഞു,

“നിങ്ങള് ഇത് കഴിച്ചാ മതി...”

എന്താ സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് അറിയാതെ മുസ്തഫ അന്തം വിട്ടിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ

സൈനുവിന്റെ അടുത്ത ഡയലോഗ് എത്തി,

“ഇരുപത് കൊല്ലമായി,

ഞാൻ വെച്ച് ,വിളമ്പി തരുന്നത്..”

“കുറ്റമല്ലാതെ ഒരു നല്ല വാക്ക് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകില്ല

ഇത് വരെ..”

“എന്നിട്ട് ഇന്ന് അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ അവള് ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ട് വന്ന് തന്ന ചെമ്മീൻ ബിരിയാണി നിങ്ങൾക്ക് ഭയങ്കര രുചി..”

“വേണ്ട... അങ്ങിനെ ഇപ്പൊ രുചിച്ച്‌ കഴിക്കണ്ട...,

നിങ്ങള് ഈ പത്തിരിയും മീൻ കറിയും തിന്നാ മതി..”




“എന്റെ സൈനൂ ...അതിപ്പോ, ഞാൻ, പള്ളിയിലെ ഇമാം..”...

അവൻ എന്തെങ്കിലും പറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും

സൈനബ ബിരിയാണി പാത്രവുമെടുത്ത് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയിരുന്നു...